Home » » ပင္လံုဇာတ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေလ့လာေသာ္ –

ပင္လံုဇာတ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေလ့လာေသာ္ –



ျဗိတိသွ်တို႔၏ ေျခထိုးေသြးခြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈမွာ လိပ္ခဲတင္းလင္းျဖစ္ ေနေသာ္လည္း ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန ့ နံနက္ ၁၀နာရီအခ်ိန္တြင္ သမိုင္းဝင္ပင္လံုစာခ်ဳပ္ၾကီးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ကခ်င္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ရွမ္းေစာ္ဘြားကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ရွမ္းျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ခ်င္းကိုယ္စားလွယ္တို႔သည္ သေဘာတူညီလက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။
ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ တည္ရွိခဲ့ေသာ ပုဂံ၊ ေတာင္ငူ၊ ကုန္းေဘာင္ ဟူေသာစည္းလံုးညီညြတ္ေရးမွတ္တိုင္မ်ား သဖြယ္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္သည္ ၂၀ရာစု ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းတြင္ အထင္ကရရွိေနမည့္တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရး မွတ္တိုင္ၾကီးပင္ ျဖစ္သည္။
● ပင္လံုစာခ်ဳပ္
ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီမွ ဝန္ၾကီးအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေစာ္ဘြားအားလံုးအျပင္ ရွမ္းျပည္၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တက္ေရာက္ၾကေသာ ပင္လံုတြင္ က်င္းပသည့္ အစည္းအေဝး၌ ၾကားျဖတ္ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပူးေပါင္းလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းတို႕သည္လြတ္လပ္ေရးကို ပိုမိုလ်င္ျမန္စြာ ရရွိလိမ့္မည္ဟု အစည္းအေဝးတက္ေရာက္သူအဖြဲ႕ဝင္တို႕က ယံုၾကည္ၾကသည့္အတိုင္း တညီတညြတ္တည္းေအာက္ပါအတိုင္းသေဘာတူညီၾကသည္ -

၁။ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေတာင္ေပၚသားမ်ားညီညြတ္ေရးဦးစီးအဖြဲ႕မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေထာက္ခံသည့္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးကို ဘုရင္ခံက ေရြးခ်ယ္၍ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ အတိုင္ပင္ခံတစ္ဦးအျဖစ္ခန္႕အပ္ရမည္။
၂။ ထိုအတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ကို ဘုရင္ခံ၏အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ ဌာနလက္ကိုင္မရွိဝန္ၾကီးအျဖစ္လည္း ခန္႕အပ္ရမည္။ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနနည္းတူေတာင္တန္းေဒသေရးရာ ဌာနကိုလည္း ဥပေဒျဖင့္ ျပ႒ာန္း၍ အမႈေဆာင္ေကာင္စီေအာက္၌ တားရွိရမည္။ ထိုေတာင္တန္းေဒသဆိုင္ရာ အတိုင္ပင္ခံဝန္ၾကီးအား အလားတူ နည္းအတိုင္းအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာမ်ားကို အပ္ႏွင္းရမည္။
၃။ ထိုအတိုင္ပင္ခံဝန္ၾကီးအား ကူညီရန္အတြက္ ယင္းႏွင့္လူမ်ဳိးတူမဟုတ္သည့္အျခား ေတာင္တန္းသားမ်ားအား ကိုယ္စားျပဳေသာ တြဲဖက္အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးရွိရမည္။ ထိုအတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးသည္ ပထမဦးစြာ မိမိတို႕၏ ဆိုင္ရာနယ္ပယ္ေရးရာမ်ားကို စီမံခန္႕ခြဲေဆာင္ရြက္ရမည္။ အတိုင္ပင္ခံဝန္ၾကီးမွာမူ က်န္ရွိသည့္အျခားေသာ ေတာင္တန္းေဒသေရးရာမ်ားကို စီမံခန္႕ခြဲေဆာင္ရြက္ရမည္။ ယင္းပုဂၢိဳလ္သံုးဦးတို႕သည္ အေျခခံဥပေဒက ျပ႒ာန္းသည့္အတိုင္း စုေပါင္းတာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ရမည္။
၄။ အတိုင္ပင္ခံဝန္ၾကီးသည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီအဖြဲ႕ဝင္အေနျဖင့္ ေကာင္စီတြင္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား၏ တဦးတည္းေသာ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာင္တန္းေဒသကိစၥမ်ားကို ေဆြးေႏြးေသာအခါ တြဲဖက္အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးသည္ ေကာင္စီအစည္းအေဝးသို႕ တက္ေရာက္ႏိုင္ခြင့္ ရွိရမည္။
၅။ အထက္ပါသေဘာတူညီခ်က္အရ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီကို တိုးခ်ဲ႕မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာင္တန္း ေဒသမ်ား၏နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ယခုရရွိခံစားလ်က္ရွိေသာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆံုးပါးရန္ မည္သည့္ေဒသတြင္မဆို လံုးဝျပဳမူလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားအတြက္ နယ္တြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အျပည့္အဝရွိေၾကာင္း မူအားျဖင့္ လက္ခံသည္။
၆။ ျမန္မာျပည္ေထာင္စုအတြင္း ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္ နယ္ျခားသတ္မွတ္ေရးႏွင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္တည္ေထာင္ေရးကို တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္သို႕ တင္ျပဆံုးျဖစ္ေစရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိကဲ့သို႕ေသာ ျပည္နယ္မွာ လိုအပ္သည္ဟု သေဘာတူလက္ခံၾကသည္။ ဤရည္ရြက္ခ်က္ကို ပထမဆင့္အေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္အေနျဖင့္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ အက္ဥပေဒအရအပိုင္း ၂ ျခြင္းခ်န္ေဒသမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္သည့္နည္းတူျမစ္ၾကီးနားႏွင့္ ဗန္းေမာ္ ခရုိင္တြင္းရွိေဒသမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ေတာင္တန္းေဒသအတိုင္ပင္ခံဝန္ၾကီးႏွင့္ တြဲဖက္အတိုင္ပင္ခံတို႕ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးရမည္။
၇။ ေတာင္တန္းေဒသရွိ ျပည္သူတို႕သည္ ဒီမိုကေရစီတိုင္းျပည္မ်ားတြင္ အေျခခံအခြင့္အေရးႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားဟု သတ္မွတ္ထားသည့္အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ေတာင္တန္းေဒသမ်ားရရွိခံစားေစရမည္။
၈။ ဤစာခ်ဳပ္ပါအစီအစဥ္မ်ားသည္ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ယခုက်င့္သံုးခြင့္ ျပဳထားေသာ ဘ႑ာေရးကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းကို မည္သို႕မွ်ထိခိုက္ျခင္း မရွိေစရ။
၉။ ဤစာခ်ဳပ္ပါ အစီအစဥ္မ်ားသည္ ျမန္မာျပည္၏ အခြန္ဘ႑ာမ်ားထဲမွ ကခ်င္ေတာင္တန္းေဒသႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသတို႕က ရပိုင္ခြင့္ရွိေသာ ဘ႑ာေရးအကူအညီအားမည္သို႕မွ် ထိခုိက္ျခင္းမရွိေစရ။ ထို႕ျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္တို႕၏ ဘ႑ာေရးစီစဥ္ဆက္သြယ္မႈမ်ားကဲ့သို႕ေသာ အလားတူဘ႑ာေရးစီစဥ္ ဆက္သြယ္မႈမ်ားကို လက္ေတြ႕က်င့္သံုးႏိုင္ျခင္းရွိ မရွိ အမႈေဆာင္ေကာင္စီသည္ ေတာင္တန္းေဒသအတိုင္ပင္ခံဝန္ၾကီး၊ တြဲဖက္အတိုင္ပင္ခံမ်ားႏွင့္ စူးစမ္းေလ့လာမည္။
ဤသို႕ျဖင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ၾကီးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္တို႕သည္ လက္မွတ္ေရးထိုးျပီးေနာက္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ၾကီးကို တိုင္းရင္းသားအားလံုးစည္းလံုးညီညြတ္စြာ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့သည္။ အထိမ္းအမွတ္အျဖင့္ အမွတ္ရေက်ာက္တိုင္စိုက္ထူထားသည့္ေၾကာင္း အဆိုကို ဦးတင္ဧ ကတင္သြင္းရာ သီေပါျမိဳ႕မွ လူထုကိုယ္စားလွယ္ဦးၾကာပုက ေထာက္ခံျပီး အားလံုးသေဘာတူညီမႈရကာ အမွတ္တရေက်ာက္တိုင္ကို ပင္လံုတြင္ စိုက္ထူရန္ ဆံုျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ပင္ေက်ာက္တိုင္စိုက္ထူရန္အတြက္ အလွဴေငြ က်ပ္တစ္ေထာင္တိတိ ထည့္ဝင္ခဲ့ေလသည္။
ေက်ာက္တိုင္စိုက္ထူေရးေကာ္မတီတစ္ရပ္ကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းကာ ေက်ာက္တိုင္ပံုစံေရးဆြဲေရး၊ ရန္ပံုေငြ ေကာက္ခံေရးႏွင့္ လိုအပ္ေသာအစီအစဥ္မ်ားျပဳလုပ္ရန္ တာဝန္မ်ားေပးထားခဲ့သည္။ ယင္းေကာ္မတီတြင္ လဲခ်ားေစာ္ဘြား၊ ေက်းသီးမန္ခံလ်ဖိုင္း၊ ဦးခြန္ထီးႏွင့္ ဦးတင္ဧတို႕ ပါဝင္ၾကသည္။
● ခ်င္း-ဗမာ ခ်စ္ၾကည္ေရးညီလာခံ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္ေသာ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္ ခ်င္း-ဗမာခ်စ္ၾကည္ေရး ညီလာခံၾကီးကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၄ ရက္မွ ၆ ရက္ေန႕အထိ ေျမာက္ပိုင္း ခ်င္းေတာင္ႏွင့္ ေတာင္ပိုင္းခ်င္းေတာင္အၾကားပခုကၠဴျမိဳ႕အေနာက္ဖက္ ၉၆ မိုင္အကြာတြင္ရွိ ထီးလင္းျမိဳ႕ကေလးတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။

ယင္းညီလာခံသို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ တက္ေရာက္ရန္ျဖစ္ေသာ္လည္း အျခားကိစၥမ်ား ေပၚေပါက္လာေသာေၾကာင့္ မတက္ေရာက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္စားဝန္ၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ ဦးေဆာင္၍ သခင္ဝတင္၊ ဦးေငြဆိုင္ႏွင့္ ဦးပုကေလးတို႔တက္ေရာက္ခဲ့ၾကေလသည္။ ခ်င္းအမ်ိဳးသားမ်ားဖက္မွ ေျမာက္ပိုင္းခ်င္းေတာင္မွ ခ်င္းေခါင္းေဆာင္ၾကီးဇဟူး၊ ေတာင္ပိုင္ခ်င္းေတာင္မွ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးဦးဝမ္းသူေမာင္၊ တို႔ေခါင္းေဆာင္သည့္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားမ်ားအဖြဲ႕၊ ခ်င္းအမ်ိဳးသမီးမ်ားအဖြဲ႕ႏွင့္ ခ်င္းေတာင္အႏွံ႔အျပားမွ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေပါင္း တစ္ေသာင္း ေက်ာ္ခန္႔တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
ညီလာခံ ခတ္က်င္းပေသာ ၁၉၄၇ မတ္ ၄ တြင္ ဒီဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ၊ ဦးဝမ္းသူေမာင္ႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္း ခ်င္းေခါင္းေဆာင္ဇဟူးတို႔သည္ ခ်င္း-ဗမာ ခ်စ္ၾကည္ေရးေက်ာက္တုိင္အုတ္ျမစ္ကို ေအာင္ျမင္စြာစိုက္ထူခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္အရ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတို႔သည္ မိမိတို႔၏ အနာဂတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ မိမိတို႔ဖာသာ မိမိတို႔ဆႏၵအတိုင္း စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္ေသာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကို ဖြဲ႕စည္းက်င္းပရန္အတြက္ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ စုစုေပါင္းအမတ္ ၂၅၅ ေနရာတြင္ လူမ်ိဳးစုမ်ားအတြက္ ၄၅ ေနရာကို ခ်န္လွပ္၍ က်န္ေနရာ ၂၁၀ ကိုေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ေဒါက္တာဘေမာ္၏မဟာဗမာအဖြဲ႕ႏွင့္ဂဠဳန္ဦးေစာ၏မ်ိဳးခ်စ္ပါတီ၊ သခင္စိုး၏အလံနီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ တို႔သည္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္အေရြးအခံၾကေခ်။ သခင္သန္းထြန္း၏ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ(အလံျဖဴ) ကဝင္ေရာက္အေရြးခံရာ ပ်ဥ္းမနားဖက္တြင္အႏိုင္ရျပီး ကြန္ျမဴနစ္မတ္(၇)ဦးေရြးခ်ယ္ခံရသည္။
ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ မြန္တို႔ သာမက ကရင္၊ ခ်င္း စေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ားလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ဖဆပလအလံေအာက္မွ ဝင္ေရာက္အေရြးခံၾကေလသည္။ ယင္းသို႔ တုိင္းရင္းသားတို႔၏စည္းလံုးေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ ၉၅ ဒႆမ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။
● ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံသဘင္
တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္မေခၚယူမီ ဖဆပလအဖြဲ႕ၾကီးသည္ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံၾကီးကို ၁၉၄၇ ေမ ၁၉ တြင္ ဂ်ဴဗလီေတာတြင္က်င္းပသည္။ ယင္းညီလာခံမွ ဖဆပလ အလုပ္အမႈေဆာင္ ၁၁ ဦး၊ ဗဟို ဦးစီးအဖြဲ႕ဝင္ (၂၅) ဦး၊ ခရိုင္ကိုယ္စားလွယ္ (၃၁) ဦးႏွင့္ ဖဆပလ အမတ္ (၄၅) ဦးေပါင္း (၁၁၁) ဦး ပါဝင္ေသာအေျခခံ ဥပေဒ မူၾကမ္းေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။

ထို႕ေနာက္ ယင္းညီလာခံၾကီးကပင္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကို ေရးဆြဲႏိုင္ခဲ့သည္။
● တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ပထမညီလာခံ
တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္မ်ားသည္ ၁၉၄၇ ဧျပီလ ၇ ရက္ေန႕တြင္ ျပီးစီးသြားျပီးေနာက္ ၁၉၄၇ ဇြန္လ ၉တြင္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ပထမညီလာခံကို ဆက္က်င္းပခဲ့သည္။ အဆိုပါလႊတ္ေတာ္သို႕ ကရင္နီ (ကယား)နယ္ပယ္ဆိုင္ရာအမတ္မ်ားမွတပါးအားလံုး စံုညီစြာ တက္ေရာက္ၾကေလသည္။ ဇြန္လ ၁၁ ရက္တြင္ သခင္ႏုအား လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒အျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ခဲ့သည္။ ဇြန္လ ၁၆ ရက္ေန႕တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္က ေရးဆြဲရမည့္အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒအတြက္ အေျချပဳရမည့္အခ်က္ၾကီး (၇)ခ်က္ပါဝင္ေသာ ရည္ညႊန္းျပ႒ာန္းခ်က္အဆိုတရပ္ကို တင္သြင္းခဲ့သည္။ ယင္းတို႕မွာ -

(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ျမန္မာျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္ဟု ေခၚတြင္ေစေသာ လြတ္လပ္ သည့္အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ သမၼတႏိုင္ငံ၏ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒျဖစ္ေစရမည္။ ထို႕ျပင္-
(၂) ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒက သတ္မွတ္ေဖၚျပသည့္တသီး ပုဂၢလျပည္နယ္ မ်ားသည္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ သတ္မွတ္ေဖၚျပထားသည္ႏွင့္ အမွ် ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာရရွိေစရမည္။ ထို႕ျပင္ -
(၃) အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္လြတ္လပ္ေသာ သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္တကြ အပါအဝင္ျဖစ္သည့္ ျပည္နယ္ မ်ားႏွင့္ အစိုးရ အဖြဲ႕အစည္းအားလံုးတို႕၏ အခြင့္အာဏာဟူသမွ်တို႕သည္ တိုင္းသူျပည္သားတို႕ထံမွ သက္ဆင္းေစရမည္။ ထို႕ျပင္ -
(၄) ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ တုိင္းသူျပည္သားမွန္သမွ်သည္ လူမႈေရးရာ၌လည္းေကာင္း၊ စီးပြားေရးရာ၌လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးရာ၌လည္းေကာင္း၊ တရားမွ်တရွိေစလ်က္အဆင့္အတန္းအခြင့္အေရးႏွင့္ ဥပေဒသက္ေသခံမႈတို႕တြင္ ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္မရွိ။ ပကတိတူညီေစရမည့္ျပင္ တရားဥပေဒႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အမ်ားျပည္သူတို႕ေစာင့္စည္းအပ္ေသာ အက်င့္သိကၡာႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မဆန္႕က်င္သမွ် လြတ္လပ္စြာ ၾကံစည္ပိုင္ခြင့္ လြတ္လပ္စြာေဖၚထုတ္ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္၊ ယံုၾကည္ပိုင္ခြင့္၊ ဘာသာတရားကိုးကြယ္ပိုင္ခြင့္၊ ဝတ္ျပဳပိုင္ခြင့္၊ ပရိေယသနရွာမွီးပိုင္ခြင့္၊ စည္းရုံးပိုင္ခြင့္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္တို႕ရရွိတည္ျမဲေစရန္အတြက္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ အစိုင္အလံုသတ္မွတ္ထားရွိေစရမည္။ ထို႕ျပင္ -
(၅) ဤဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ လူနည္းစုမ်ားအဖို႕ လံုေလာက္ေသာ ကာကြယ္ခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းထားရွိေစရမည္။ ထို႕ျပင္ -
(၆) လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နယ္ေျမကို တေပါင္းတစည္းတည္းတည္တဲ့ ခိုင္ျမဲေရးကိုလည္ေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလတို႕ကို အခ်ဳပ္အျခာစိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ကို လည္းေကာင္း တရားဓမၼႏွင့္တကြ ျပည္ေထာင္ခ်င္းခ်င္း ဥပေဒအရေစာင့္ထိန္းထားရွိေစရမည္။ ထို႕ျပင္ -
(၇) ရာဇဝင္ထင္ရွားခဲ့ေသာ ဤျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ကမာၻတြင္ မိမိ၏ ဂုဏ္က်က္သေရႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ ရသင့္ရထိုက္ေသာအဆင့္အတန္းသို႕ေရာက္ရွိေစရမည့္အျပင္ လူသတၱဝါတို႕၏ တိုးတက္ေရးႏွင့္ ေကာင္းက်ဳိး ခ်မ္းသာျပည့္ဝေရးတို႕ကို တာဝန္အေလ်ာက္ ေစတနာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ျဖည့္စြက္ထမ္းရြက္ကာ ျပည္ေထာင္ အခ်င္းခ်င္းဆိုင္ရာတရားဓမၼႏွင့္ က်င့္ဝသိကၡာကို အေျခခံျပဳ၍ ကမာၻ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးေရွ႕ရႈလ်က္ ႏိုင္ငံတကာတုိ႕ႏွင့္ မိတ္ဝတ္မပ်က္ဘဲ တြဲဖက္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို ခိုင္ျမဲေသာ အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေစာင့္ထိန္းေတာ့အံ့။
တုိ႕ျဖစ္သည္။ ထို႕ျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ရာ၌လည္း
၁) လႊတ္လပ္သည့္ႏိုင္ငံျဖစ္ရမည္။ (Independence)
၂) အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ျဖစ္ရမည္။ (Sovereignty)
၃) ဒီမိုကေရစီသမၼတႏိုင္ငံျဖစ္ရမည္။ (Republic)
၄) ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံျဖစ္ရမည္။ (Union Stated) ဟူ၍ အေျခခံမူ (၄)ခ်က္ကိုလည္း ခ်မွတ္ေပးခဲ့သည္။

ထိုအခ်က္မ်ားကို ေမလ ၂၃ ရက္ေန႕တြင္ ဂ်ဴဗလီေဟာ၌ က်င္းပခဲ့ေသာ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံက ဆံုးျဖတ္ခ်င္ခ်လိုက္သည့္အခ်က္အလက္ သေဘာထားမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ားပါဝင္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ျပ႒ာန္းခ်က္ အဆိုကို လႊတ္ေတာ္အမတ္အားလံုးက ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။
ယင္းေနာက္ ဇြန္လ ၁၈ရက္ေန႕တြင္ အဖြဲ႕ဝင္ ၇၅ ဦး ပါဝင္ေသာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒၾကမ္း ေရးဆြဲေရးေကာ္မတီႏွင့္ ဆပ္ေကာ္မတီမ်ားကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ယင္းေကာ္မတီသည္ မိမိတို႕ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားကို စတင္ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္အတြင္း ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ အတြင္းဝန္မ်ားရုံး (ေနာင္ဝန္ၾကီးမ်ားရုံး) ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ျမ၊ မန္းဘခိုင္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ ဦးရာဇတ္၊ ဦးဘဝင္း၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားၾကီးစစ္စံထြန္း၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမ၊ ဦးဘဂ်မ္း၊ ဦးေအာင္ဇံေဝ၊ အတြင္းဝန္ဦးေရႊေဘာ္ႏွင့္ ဒုတိယအတြင္းဝန္ဦးအုန္းေမာင္တို႕သည္ အေရးၾကီးေသာ ျပည္ေရးျပည္ရာျပႆနာအဝဝကို ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္လ်က္ ရွိေနစဥ္ နံနက္ ၁၀ နာရီ ၃၅ မိနစ္တြင္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ တပည့္လူသတ္သမားမ်ားက ဝင္ေရာက္ပစ္ခတ္လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခဲ့သျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ျမ၊ မန္းဘခိုင္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ ဦးရာဇတ္၊ ဦးဘဝင္း၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားၾကီး စဝ္စံထြန္း၊ ဒုတိယအတြင္းဝန္ဦးအုန္းေမာင္ႏွင့္ ဦးရာဇတ္၏သက္ေတာ္ေစာင့္ကိုေထြးတီု ့ ေသြးေျမက်ကာ က်ဆံုးခဲ့ရသည္။
● ဒုတိယညီလာခံ
တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္၏ ဒုတိယညီလာခံကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္ေန႕တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ လစ္လပ္လ်က္ရွိေသာ လႊတ္လပ္ဥကၠ႒ေနရာတြင္ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားၾကီးစဝ္ေရႊသိုက္အား ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ လိုက္ၾကေလသည္။ ဇူလိုင္လ ၃၁ ရက္တြင္ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးေကာ္မတီက ေရးဆြဲခဲ့ေသာ အေျခခံဥပေဒၾကမ္းကို အတည္ျပဳ၍ အေျခခံဥပေဒအေခ်ာကိုင္ေကာ္မတီသို႕ လႊဲအပ္ခဲ့သည္။ ၾသဂုတ္လ ၁ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အလံ၊ သီခ်င္းႏွင့္ တံဆိပ္ဆပ္ေကာ္မတီက တင္ျပေသာႏိုင္ငံေတာ္အလံႏွင့္ တံဆိပ္ကို ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳ၍ ဒုတိယညီလာခံကို ၾသဂုတ္ ၁၆ တြင္ ရုပ္သိမ္းခဲ့သည္။

● တတိယညီလာခံ
တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ တတိယညီလာခံကို ၁၉၄၇ စက္တင္ဘာ ၁၅ တြင္ စတင္က်င္းပခ့ဲရာ ညီလာခံသို႕ ကရင္နီ(ကယား) ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ား ပထမဆံုးအၾကိမ္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း အေခ်ာေရးဆြဲေရးေကာ္မတီက တင္ျပခဲ့သည္။ အေျခခံဥပေဒၾကမ္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို စက္တင္ဘာလ ၂၄တြင္ အတည္ျပဳလိုက္ၾကသည္။ ထုိ႕ျပင္ ညီလာခံ၌ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားၾကီးစဝ္ေရႊသိုက္အား ႏိုင္ငံေတာ္ယာယီသမၼတ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ သခင္ႏုအား ျပည္ေထာင္စုယာယီအစိုးရဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း တင္ေျမွာက္ခဲ့ၾကသည္။

● လြတ္လပ္ေရးရရွိျခင္း
ဤကဲ့သို႕တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကို ၁၉၄၇ ဇြန္မွ စက္တင္ဘာအထိ (၄)လအတြင္း သံုးၾကိမ္ေခၚယူျပီးဖြဲ႕သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကို (၄)လႏွင့္ အျပီးေရးဆြဲခဲ့သည္။ ထိုသို႕ ေရးဆြဲေနစဥ္အတြင္း ၁၉၄၇ စက္တင္ဘာလအတြင္း ျဗိတိသွ်ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ အက္တလီသည္ ယင္းတို႕အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ အိႏၵိယႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာဝန္ၾကီး ေလာ့ဒ္လစ္စတိုဝယ္လ္( Lord Listowel) ကို ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ေစလႊတ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ အာဏာလႊဲေျပာင္းေရးအစီအစဥ္မ်ားကို ဘုရင္ခံႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ဖဆပလအဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း ေဆြးေႏြးတိုင္ ပင္ခဲ့ျပီး၊ ျဗိတိသွ်အစိုးရကို အၾကံျပဳရန္ အဂၤလန္သို႕ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့သည္။

ထို႕ေနာက္ ဦးတင္ထြဋ္၊ ဦးကိုကိုၾကီ၊ ဗိုလ္မွဴးေအာင္၊ မန္းဝင္းေမာင္၊ ဦးေအးေမာင္၊ မိုးမိတ္ေစာ္ဘြားၾကီး၊ ဦးဝမ္ကိုေဟာႏွင့္ ဦးလဘန္ ဂေရာင္တို႕ ပါဝင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို အဂၤလန္ျပည္လန္ဒန္ျမိဳ႕သို႕ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ဤသို႕ေစလႊတ္ျပီး ၁၉၄၇ ေအာက္တို ဘာလတြင္ သခင္ႏု၊ ဗိုလ္လက်ာ္ႏွင့္ ဗိုလ္ထြန္းလင္းတို႕သည္ အဂၤလန္သို႕လိုက္သြားျပီးေနာက္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၇ ရက္ေန႕တြင္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးစာခ်ဳပ္ေခၚ ‘ႏု-အက္တလီ’ စာခ်ဳပ္ကို ျမန္မာယာယီဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သခင္ႏု ႏွင့္ ျဗိတိသွ် ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အက္တလီတို႕ေရးထိုးခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။ ထိုစာခ်ဳပ္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို ၁၉၄၈ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႕တြင္ လြတ္လပ္ေသာအ ခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ၍ ျဗိတိသွ်တို႕က အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးရန္ သေဘာတူခဲ့ေလ သည္။
ဤကဲ့သို႕ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ သူ႕ကြ်န္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္၍ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ နံနက္ ၄ နာရီ ၂၀တြင္ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံအျဖစ္သို႕ေရာက္ရွိျပီး ကမာၻသို႕ ဝ့ံၾကြားစြာ ေၾကညာႏိုင္ခဲ့ေလသည္။

သန္းဝင္းလိႈင္

 
Share this article :

0 comments:

Post a Comment

 
Copyright © 2012. WUNPAWNG . All Rights Reserved
Wunpawng Online News Powered by WUNPAWNG