ဦးဖိုးသာေအာင္
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၏ ႏွစ္ဦး ဇႏၷဝါရီလကုန္ပိုင္းမွာ လက္ရွိစစ္တစ္ပိုင္း အစိုးရ လယ္/ဆည္ ဝန္ၾကီးက ေၾကြးတင္ေနတဲ့ လယ္သမားေတြကို ေၾကြးေက်ေအာင္ ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားျပီး ေၾကြးဆပ္ပါ၊ ေၾကြးမေက်ရင္ ေနာင္ဘဝမွာေတာင္ ကြ်န္ခံၾကရအံုးမယ္တဲ့။
ဘီဘီစီ၊ ဗီြအိုေအနဲ႔ အာအက္(ဖ္)ေအ ေရဒီယိုေတြက ဝန္ၾကီးရဲ့ အသံနဲ႔ပါ လႊင့္ထုတ္ေပးခဲ့ၾကလို႔ နားနဲ႔ဆတ္ ဆတ္ၾကားလိုက္ရပါတယ္၊
ၾကားၾကားခ်င္း ဘုရားဘုရားလို႔ တမိလိုက္ပါတယ္၊ အေတာ္တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား သြားပါတယ္၊ ကံႏွင့္ကံ၏ အက်ဳိးကို ေတာ္ေတာ္ယံုၾကည္တဲ့ ဝန္ၾကီးပါလားလို႔ ေတြးမိျပီး ေလးစားစိတ္ေတြ ဝင္လာျပီး တျပိဳင္နက္တည္းမွာ ေၾကာက္လန႔္တုန္လႈပ္မိျပန္ပါတယ္၊
ေတြးမိလိုက္တာက လယ္သမားေတြက ေၾကြးမဆပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခဆိုက္လို႔ မဆပ္ၾကတာပါ၊
ဒီအတြက္ ေနာင္ဘဝမွာ ကြ်န္ျဖစ္ၾကရမယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္ရဲ့ သယံဇာတနဲ႔ အမ်ားပိုင္ပစၥည္းပစၥယေတြကို မတရားဥပေဒေတြ ျပဌါန္းျပီး အတင္းအဓမၼသိမ္းယူၾက၊ တစ္တိုင္းတစ္ျပည္လံုး ဆင္းရဲမြဲေတေအာင္ လုပ္ၾက၊ အမွန္အကန္ ေျပာဆိုသူေတြကို ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းေထာင္ခ်ၾက၊ သတ္ပစ္ၾက၊ ဘဝေတြအမ်ားအျပား ပ်က္စီးၾကရ၊ စစ္မက္ေတြ ဖန္တည္းျပီး အျမတ္ထုတ္ၾက၊ လူအမ်ားက ေသၾကရ၊ လူတစ္စုက ေကာင္းစားျပီး လူထုက ကပ္သံုးပါးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရေအာင္ ျပဳလုပ္ဖန္တည္းခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ဖန္တည္းဆဲ လူေတြရဲ့ ေနာင္ဘဝ ကံၾကမၼာသည္ မည္သို႔ မည္ပံု ျဖစ္မည္လဲဆိုတာ ေတြးရင္းေတြးရင္း မေတြးဝံ့စရာ ျဖစ္လာပါသည္၊ ေႀကြးမဆပ္နိုင္လို႔ ကၽြန္ျဖစ္ရသူေတြရဲ႔ မစင္ထဲက ေလာက္ေတြမ်ား ျဖစ္ႀကရအံုးမွာပါလား။
လယ္သမားမ်ား ထမင္းတစ္နပ္ ေလွ်ာ့စားရန္ ေျပာဆုိသူ "စစ္ေဘာင္းဘီခ်ြတ္ လယ္/ဆည္ ၀န္ၾကီး" ျမင့္လွိဳင္
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိး စီးပြားေရးအေပၚ အဓိကအားထားမီွခိုေနရျပီး လူဦးေရ၏ ခြန္ႏွစ္ဆယ္ ရာႏႈန္းေက်ာ္ရွိသည့္ လယ္သမားမ်ား၏ လယ္သမားႏိုင္ငံတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္၊ လြတ္လပ္ေရးမရမီ ၁၉၄၂-၄၆ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆန္စပါးစိုက္ဧကေပါင္းမွာ ၆.၄ သန္းေလာက္ရွိျပီး လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွာ စပါးစိုက္ဧကေပါင္း ၁၁ သန္းေလာက္အထိကိုး ခ်ဲ့စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ခဲ့ပါသည္၊ စိုက္ဧက ၄သန္းခြဲေလာက္ကို အဂၤလိပ္အစိုးရက ခ်ဲ့ထြင္ႏိုင္သည္ကိုလည္း ေတြ႔ရပါသည္၊ ျမန္မာအစိုးရမ်ားလက္ထက္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္အထိ စပါးစိုက္ဧက ၁၂ သန္းခြဲေလာက္ရွိခဲ့ပါသည္၊ ျပည္ပသို႔စပါးတင္း ၇၂ သန္းခန္႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရေၾကာင္း ကုန္သြယ္ေရးေကာ္ပိုေရးရွင္း အမွတ္ (၁) ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ပိုင္း မဆလ၊ နဝတ၊ နအဖ အစိုးရမ်ား၏ ျပည္ပေရာင္းကုန္ပစၥည္းမ်ား၏ အေရအတြက္ စာရင္းဇယားမ်ားသည္ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါ၊ ရန္ကုန္ျမိဳ့ပန္းဆိုးတန္းလမ္းရွိ ကုန္သြယ္ေရးရံုးၾကီးအတြင္း ၂၀၀၃ခု ႏွစ္ေလာက္က မီးေလာင္မႈၾကီးႏွင့္အတူ စာရင္းဇယားမ်ားသည္ျပာျဖစ္သြားၾကပါေတာ့သည္။
လြတ္လပ္ေရးရျပီး ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာ လယ္ယာေျမႏိုင္ငံပိုင္ျပဳလုပ္ေရး ဥပေဒအမွတ္ ၅၃ႏွင့္အတူ ေျမရွင္ၾကီးစနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းျပီး လယ္လုပ္သူသာ လယ္ပိုင္ခြင့္ရွိခဲ့သည့္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၏ ေရႊေခတ္ဟုပင္ ေခၚဆိုႏိုင္ခဲ့ပါသည္၊ ဖ.ဆ.ပ.လ ႏွင့္ ပ.ထ.စ ေခတ္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာက္ပဲသီးႏွံေရာင္းဝယ္ေရး အဖြဲ႔က ဦးေဆာင္ျပီး ျမန္မာ့ဆန္ကို ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ပါသည္၊ အဲဒီေခတ္က အစိုးရကို မေက်နပ္သည့္ ေတာခုိအဖြဲ႔မ်ားက မည္သုိ႔ပင္ ေဝဖန္ေသာ္လည္း ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အဖို႔မွာ လယ္လုပ္ေပ်ာ္ၾကပါသည္၊ သင့္တင့္သည့္ဝင္ေငြ ရွိၾကပါသည္၊ စပါးတင္းတစ္ရာလွ်င္ ေရႊတစ္က်ပ္သား၏ တန္ဖိုးနီးပါး ရရွိၾကပါသည္၊ လယ္ရွင္ေရာ သူရင္းငွားပါ လယ္လုပ္ငန္းျဖင့္ ေက်နပ္စြာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကပါသည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ေနဝင္းအစိုးရ တက္လာပါသည္၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွာ ေရးဆြဲျပဌါန္းတဲ့ လယ္ယာေျမ သီးစားခ်ေရး ဥပေဒဆိုတာေပၚေပါက္ခဲ့ျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာ့လယ္ယာေျမအားလံုးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ဟုသာ အမည္တပ္ခံရျပီး အမွန္တကယ္မွာေတာ့ အစိုးရလုပ္စားသူ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရပိုင္ လယ္ယာေျမပင္ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္၊ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ေပးရသည့္ လယ္ရွင္ႏွင့္ လယ္လုပ္သား အားလံုးသည္ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရ၏ လယ္သီးစားခ်ထားျခင္းခံရသည့္ လယ္ကူလီလုပ္သားမ်ား ဘဝသို႔ လံုးဝပင္ က်ေရာက္သြားၾကပါသည္၊ စစ္အစိုးရက ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ကုန္သြယ္ေရး(၁) စပါး အဝယ္ဒိုင္မ်ားမွာသာ စပါးေရာင္းခ်ခြင့္ရွိၿပီး အျခားမည္သည့္ေနရာကိုမွ် စပါးမေရာင္းခ်ရေတာ့ပါ၊ ေစ်းႏႈန္းသည္လည္း အစိုးရက သတ္မွတ္ေစ်းပင္ျဖစ္ပါသည္၊ စပါးတင္းတစ္ရာ၏ ေစ်းႏႈန္းမွာ ေရႊငါးမူးသားပင္ မရခ်င္ေတာ့ပါ။
ထိုေၾကာင့္ လယ္သမားမ်ားအဖို႔ ထြန္ယက္ခ၊ စိုက္ပ်ဳိးခႏွင့္ ရိတ္သိမ္းစရိတ္မ်ား အပါအဝင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ စရိတ္စခမ်ားႏွင့္ ဝင္ေငြသည္ တြက္ေျခမကိုက္ေတာ့ဘဲ လယ္လုပ္ရင္း ထမင္းငတ္၊ ေဖာင္စီးရင္း ေရငတ္ဆိုသလို ျဖစ္ၾကရပါေတာ့သည္၊ လယ္သမားတို႔၏ တခ်ိန္ကေရႊႏိုင္ငံေခတ္မွ ခဲပုတ္ႏိုင္ငံအဆင့္သို႔ ေလွ်ာ့က်ျပီး ကမၻာ့ အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံစာရင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာပါေတာ့သည္။
စစ္အာဏာရွင္ၾကီး ဗိုလ္ေနဝင္း တက္ခါစႏွစ္မ်ားမွာ ျမန္မာ့ေတာင္သူလယ္သမားၾကီးမ်ားကို ဦးၾကီးမ်ားဟု ေျမွာက္ပင့္ေခၚဆိုကာ ေတာင္သူလယ္သမားေန႔တို႔၊ ေတာင္သူလယ္သမားညီလာခံတို႔၊ ေတာင္သူလယ္သမား ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတို႔ကို ခေပါင္း၊ ဒူးယား၊ အုန္းေတာ စသည္ျဖင့္ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ပါေသးသည္၊ စစ္အစိုးရ၏ တာဝန္ေက်စပါး စီမံကိန္း၏ ဒဏ္ေၾကာင့္ လံုးပါးပါးလာေသာ လယ္သမားမ်ား၏ အေျခအေနေၾကာင့္ ေတာင္သူလယ္သမားႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ညီလာခံဆိုသည္မ်ားကို ပိတ္ပင္လိုက္ရပါသည္၊ သုိ႔ေသာ္ အစိုးရလုပ္စား ရတာ ခံတြင္းေတြ႔ေနျပီျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြသည္ ေနာက္ကိုမဆုတ္ေတာ့ဘဲ ဆက္ျပီး မိုက္တြင္း နက္ၾကပါေတာ့သည္။
၁၉၆၃ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမသီးစားခ်ထားေရး ဥပေဒအျပင္ ၁၉၈၇ ခု စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔ လယ္ယာႏွင့္ သစ္ေတာဝန္ၾကီးအမိန္႔ေၾကျငာစာ အမွတ္ ၄/၇၈ ကို ထုတ္ျပန္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအားလံုးကို လယ္လုပ္သား လယ္ကူလီအဆင့္မွ ေျမကၽြန္မ်ားအဆင့္သို႔ က်ေရာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္လိုက္ပါေတာ့သည္၊ ျမန္မာနိုင္ငံရွိ ေတာင္သူလယ္သမားအားလံုးသည္ အစိုးရမွသတ္မွတ္ေပးထားသည့္ သီးႏွံကိုသာ စိုက္ပ်ဳိးေပးရမည္၊ ေႏြစပါး မိုးစပါး သတ္မွတ္ခ်ိန္အတိုင္း စိုက္ႀကရမည္၊ ထြက္ရွိသည့္စပါးကို အစိုးရမွ သတ္မွတ္သည့္အေရအတြက္အတိုင္း အစိုးရသတ္မွတ္ေစ်းႏႈန္းျဖင့္ အစိုးရအ၀ယ္ဒိုင္မ်ားတြင္သာေရာင္းခ်ေပးရမည္၊ အစိုးရမွတပါး အျခားမည္သူ႔ကိုမွ် စပါးေရာင္းျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါ၊ ဒါ့အျပင္ စပါးႀကိတ္ခြဲၿပီး ဆန္အျဖစ္သိုေလွာင္ျခင္းကိုလည္း ခြင့္မျပဳပါ၊ လယ္သမားမ်ားသည္ ရာသီဥတုေဖါက္ ျပန္ျခင္းႏွင့္အတူ ေရႀကီး မိုးေခါင္ ပိုးက်ျဖစ္၍ စပါးမထြက္သည္ကိုပင္ ခ်မ္းသာမေပးေတာ့ပါ၊ ရွိသမွ်အိမ္ၿခံႏြားကို ေပါင္ႏွံေရာင္းခ်ၿပီး စပါး၀ယ္ယူကာ အစိုးရကို အရႈံးခံေရာင္းခ်ေပးရသည့္ဘ၀သို႔ပင္ ေရာက္ခဲ့ႀကရပါသည္၊ မ.ဆ.လ ေခတ္မွာ ၀မ္းစားပုတ္ေပ်ာက္ႀကသည္မွာ အဆန္းတရားမဟုတ္ေတာ့ပါ၊ အစိုးရကသတ္မွတ္ထားသည့္ စပါးတင္းအေရ အတြက္အတိုင္း ျပည့္မွီေအာင္ ေရာင္းမေပးနိုင္သျဖင့္ ေထာင္က်သူ၊ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခံႀကရသူႏွင့္ဘ၀ပ်က္ႀကရသည့္ လယ္သမားေပါင္းမွာ နည္းမည္မဟုတ္ပါ၊
ျမန္မာ့လူဦးေရ၏ ခြန္ႏွစ္ဆယ္ရာႏႈန္းေက်ာ္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ဆင္းရဲမြဲေတကုန္ႀကပါၿပီ၊ လယ္သမား မ်ား ဆင္းရဲမြဲေတျခင္းသည္ ျမန္မာနိုင္ငံဆင္းရဲမြဲေတျခင္းပင္ျဖစ္သည္၊ လယ္သမားမ်ား ဆင္းရဲမြဲေတသေလာက္ သူတို႔စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္သည့္ ဆန္စပါးကို ျပည္ပသို႔တင္ပို႔ေရာင္းခ်ခြင့္ရွိသည့္ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရမင္းတစ္စုကေတာ့ မတရား ခ်မ္းသာကုန္ႀကပါသည္၊ ျမန္မာေတာင္သူလယ္သမားႀကီးမ်ားသည္ မိမိတို႔စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္သည့္ ဆန္စပါး၏ နိုင္ငံျခားသို႔ ေရာင္းခ်ေစ်းႏႈန္းကိုသိရွိသူ အင္မတန္မွ နည္းလွပါသည္၊ မ.ဆ.လ ပါတီေကာင္စီအစိုးရ၏ ထိပ္တန္းလွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ႀကီးတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေနပါသည္၊
ျမန္မာနိုင္ငံ၏ဆင္းရဲမြဲေတမႈ႔ကို အမွန္တကယ္သိရွိလိုလွ်င္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးသည့္ ေက်းလတ္ေဒသမ်ားကို အေရာက္သြားၿပီးေလ့လာမွ သိနိုင္ပါလိမ့္မည္၊ ၁၉၈၆ခုႏွစ္က အစိုးရသတ္မွတ္သည့္ တာ၀န္ေက်စပါးအေရအတြက္ ျပည့္မွီေအာင္ မေရာင္းခ်နိုင္သည့္ လယ္သမားတစ္ဦး၏အိမ္ကို ပါတီေကာင္စီတို႔မွ၀င္ေရာက္ရွာေဖြကာ ၀မ္းစာ စပါးပုတ္ကိုလွန္ေလွာၿပီး သိမ္းယူခဲ့သည့္အတြက္ စားစရာဆန္မရွိေတာ့၍ တအိမ္သားလံုး အဆိပ္ေသာက္ေသဆံုးသြား သည့္ ျဖစ္ရပ္သည္ ဧရာ၀တီတိုင္း ဟသၤာတၿမိဳ႔နယ္ထဲတြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္၊ အလားတူျဖစ္ရပ္မ်ားလည္း ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းအသီးသီးမွာ ျဖစ္ခဲ့ႀကပါသည္၊
မ.ဆ.လ တေခတ္လံုး တျဖည္းျဖည္းဆင္းရဲမြဲေတလာသည့္ ျမန္မာနိုင္ငံေတာင္သူလယ္သမားထုႀကီးသည္ န.အ.ဖ ၊ န.၀.တ အစိုးရမ်ားလက္ထက္တြင္ ဆိုးသထက္ဆိုးလာကာ ယေန႔စစ္တပိုင္း ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္ တြင္ လယ္သမားတို႔အဖို႔ စပါးနည္းနည္းစိုက္ နည္းနည္းရႈံး မ်ားမ်ားစိုက္ မ်ားမ်ားရႈံးၿပီး မစိုက္ျပန္လွ်င္လည္း လုပ္စရာ အလုပ္မရွိသည့္ဘ၀သို႔ပင္ ေရာက္ရွိေနပါေတာ့သည္၊
ေတာင္သူလယ္သမားတို႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ စာကိုေရးတတ္ဖတ္တတ္ေလာက္သာရွိႀကၿပီး နိုင္ငံတကာ ဗဟုသုတဆိုတာ ေ၀လာေ၀းလို႔ မိမိတို႔ဘ၀သည္ ဘာေႀကာင့္ဘယ္လို ဆင္းရဲတြင္းနက္လာပါသနည္းဆိုတာကို မသိရွိႀကပါ၊ မသိနိုင္ေအာင္လည္း စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ေသာ အစိုးရမ်ားက ေသခ်ာစြာ စီမံျပဳလုပ္ထားႀကပါ သည္၊ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္၊ ရိတ္သိမ္းစရိတ္ဟူသည့္ အမေတာ္ေႀကး ေခ်းေငြမ်ားကို မည္သို႔ေသာနို္င္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္း မ်ားမွ မည္သို႔ကူညီေနသည္ဆိုတာကိုမွ် သိခြင့္မရႀကပါ၊ မ.ဆ.လအစိုးရ၏ ေခ်းေငြအျဖစ္သာ သိရွိႀကပါသည္၊ စိုက္ဘဏ္ အေႀကာင္းကိုနားမလည္ႀကပါ၊ ဒါ့အျပင္ လယ္သမားမ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ဥပေဒမ်ား၊ ေျမယာဥပေဒမ်ား၊ သီးစားခ်ထားခြင့္ဥပေဒမ်ားႏွင့္ စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သည့္ ဥပေဒမ်ားကိုဘာမွ် မသိႀကပါ၊ သူတို႔သိသည္မွာ စိုက္ဆိုစိုက္ ေရာင္းဆိုေရာင္း၊ မလိုက္နာ ပ်က္ကြက္ပါက အဖမ္းခံရမည္၊ ေထာင္က်မည္ကိုသာ သိႀကပါသည္၊ စပါးေစ်းႏႈန္း တင္းတစ္ရာလွ်င္ ေရႊတစ္က်ပ္သားရတံုးက ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ရွိႀကၿပီး စပါးတင္းတစ္ရာကို ေရႊငါးမူးသားေတာင္ မရသည့္ေခတ္မ်ားတြင္ ဆင္းရဲတြင္းနက္လာသည္ဟူ၍ေတာ့ သဘာ၀က်က် သိႀကပါေတာ့သည္၊
ယေန႔ စစ္တစ္ပိုင္း ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္တြင္ အဆိုးဆံုးအေျခအေနဟုဆိုရပါမည္၊ အဘယ္ေႀကာင့္ ဆိုေသာ္ စပါးေစ်းက တင္းတစ္ရာကို ႏွစ္သိန္းခြဲ၊ သံုးသိန္းေစ်းျဖစ္ၿပီး ေရႊက တစ္က်ပ္သားကို ခြန္ႏွစ္သိန္းနီးပါး ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ဘယ္မွာ ႏြားလံထူပါေတာ့မည္နည္း၊
ျမန္မာေတာင္သူလယ္သမားတို႔သည္ ေစ်းနားနီးနီး တိုက္ႀကီးႀကီးႏွင့္ ကားတ၀ီ၀ီဆိုသည့္ စိတ္ကူးယဥ္မႈ႔မ်ဳိး မရွိႀကဘဲ အခ်ိန္တန္လွ်င္ ငစိန္ဆန္ႏွင့္ေလြးရေရးအတြက္ ၀မ္းစာ ပန္းစာ ျပည့္ျပည့္၀၀ေလးႏွင့္ ေႀကြးမတင္လွ်င္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေရာင့္ရဲတတ္ေသာ လယ္သမားလူတန္းစားမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္၊ သို႔ေပမယ့္ လယ္လုပ္ရင္း ထမင္းငတ္ ေႀကြးတင္ၿပီး ဆင္းရဲတြင္းနက္လာႀကရသည္မွာ ကမၻာစစ္ျဖစ္ေန၍လည္း မဟုတ္ပါ၊ ကမၻာမွာ ဆန္စပါးမွအစ ဂ်ဳံေျပာင္း စသည့္ စားဘြယ္မ်ား အလွ်ံပယ္ေပါႀကြယ္၀လာ၍လည္း မဟုတ္ပါ၊ ကမၻာ့ဆန္စပါးေစ်းကြက္ႀကီး ပ်က္စီးသြား၍လည္း မဟုတ္ပါ၊ ဒါဆိုဘာေႀကာင့္ ျမန္မာ့ေတာင္သူလယ္သမားတို႔က ဆင္းရဲကုန္ႀကရသနည္း၊ အေျဖမွာ ရွင္းလွပါသည္၊ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရအဆက္ဆက္တို႔၏ ၀ိသမေလာဘႀကီးမားမိုက္ရိုင္းမႈ႔ေႀကာင့္ လယ္သမားတို႔အေပၚ အနိုင္အထက္ အဓမၼဥပေဒအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ဂုတ္ေသြးစုပ္ အျမတ္ထုတ္မႈ႔ေႀကာင့္သာျဖစ္ရသည္မွာ ရွင္းပါသည္၊
အခ်ဳိ႔ကအစိုးရ၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ႔ ညံ့ဖ်င္းမႈ႔ေႀကာင့္ဟု ေလွ်ာ့တြက္ေျပာဆိုသည္မွာ မမွန္ပါ၊ နဂိုကတည္းက ဘယ္သူ ေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာဆိုသည့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေႀကာင့္သာျဖစ္ပါသည္၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ဳိးၿပီး စပါးေရာင္းခ်ေပးရေသာ ေျမကၽြန္မ်ားသာျဖစ္ႀကၿပီး စစ္အာဏာရွင္တို႔မွာ ေျမရွင္မ်ားျဖစ္ေနပါ သည္၊ ေျမရွင္အစိုးရ၏ စီမံခ်က္အတိုင္း စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေပးရျခင္းသာမကဘဲ ေျမရွင္အစိုးရ၏ မ၀ယ္မေနရ ေျမႀသဇာႏွင့္ပိုးသတ္ေဆးတို႔ကိုလည္း ခြဲတမ္းအတိုင္း ၀ယ္ယူႀကရျပန္ပါသည္၊
အင္အားႀကီးမားသည့္ ေျမႀသဇာႏွင့္ ပိုးသတ္ေဆးအပါအ၀င္ လယ္ယာသံုးပစၥည္းမ်ား ေရာင္းခ်ေပးသည့္ေစ်းကြက္ကိုလည္း စစ္အာဏာရွင္ ထိပ္သီးႀကီးမ်ား ၏ သားသမီးမ်ားက လက္၀ါးႀကီးအုပ္ထားႀကျပန္ပါေသးသည္၊ လယ္သမားကို မည္သည့္ေနရာမွာမွ ခ်မ္းသားေပးေလ့ မရွိႀကပါ၊
စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္၏ မတရားဖိႏွိပ္အနိုင္က်င့္မႈ႔ေႀကာင့္ ဆင္းရဲမြဲေတလာႀကရသည့္ ျမန္မာ့လူဦးေရ၏ ခြန္ႏွစ္ဆယ္ရာနုန္းေက်ာ္ လယ္သမားမ်ားအဖို႔လည္း လယ္မွလြဲ၍အျခားလုပ္စရာမရွိႀကပါ၊ ဒါေႀကာင့္ဆက္ၿပီး လႈပ္ရွားေနႀကရတဲ့ဘ၀ေတြရယ္ပါ၊ မႀကာခင္ကမွ ျမန္မာနိုင္ငံေတာင္သူလယ္သမားအသင္း ဥကၠဌ ေဒါက္တာစိုးထြန္း က ေျပာပါေသးတယ္၊ လယ္သမားေတြ စပါးမ်ားမ်ားစိုက္လွ်င္ မ်ားမ်ားရႈံးမည္တဲ့၊ သိပ္မွန္တဲ့စကားပါပဲ၊ သို႔ေပမယ့္ လယ္လုပ္စပါးစိုက္ႀကသည့္ ျမန္မာေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအတြက္ စပါးမစိုက္လွ်င္ အျခားမည္သည့္အလုပ္အကိုင္ ျဖင့္ ထမင္း၀ ခါးလွႀကရမည္ဟု မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္း၊ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္တို႔က တာ၀န္ယူ အာမခံနိုင္ပါမည္နည္း၊
လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံသမိုင္းတြင္ ဆန္စပါးထုတ္လုပ္မႈ႔ အဓိက စီးပြားေရးျဖင့္ ခ်မ္းသာႀကြယ္၀လာ သည့္ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ယခုပစၥဳပႊန္ကာလမွာ ဆန္စပါးထုတ္လုပ္မႈ႔ေႀကာင့္ လယ္သမားမ်ား ဆင္းရဲမြဲေတလာႀကၿပီး ဆင္းရဲနိုင္ငံ ျဖစ္ေနရသည္မွာ ဘာေႀကာင့္ျဖစ္ေနပါသနည္းဟူသည့္ ေမးခြန္းကို ယေန႔စစ္တစ္ပိုင္းအစိုးရထဲမွ တာ၀န္ခံၿပီး သဘာ၀က်က် မွန္ကန္စြာ ေျဖဆိုနိုင္သူရွိပါသလား၊ လယ္လုပ္ရင္းေႀကြးတင္ ကၽြန္ျဖစ္ရမည့္ အေျခအေနကို ဘာေႀကာင့္ေရာက္ရွိေနပါၿပီလဲဆိုသည့္ အေျဖကို ရရွိေအာင္ ယေန႔ စစ္တစ္ပိုင္းအစိုးရ၏ လႊတ္ေတာ္ ထဲတြင္ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ေဆြးေႏြးညင္းခံုအေျဖရွာနိုင္ႀကပါသလား၊ ေမးခြန္းမ်ားတန္းစီေနပါၿပီ၊
မႀကာခင္က သမတကအတည္ျပဳေပးလိုက္သည့္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္း ဥပေဒတို႔၊ လယ္ယာေျမေပါင္ႏွံေရာင္းခ် ခြင့္ ဥပေဒမ်ားလည္း ထြက္ေပၚလာခဲ့ႀကပါသည္၊ မည္သို႔ဆိုေစ စစ္အာဏာရွင္က အခ်ိန္မေရြး ျပန္လည္ အာဏာသိမ္းနိုင္ၿပီး လူထုတရပ္လံုးဆႏၵျဖင့္ ေရးဆြဲအတည္ျပဳထားျခင္းမဟုတ္ေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၏ ေဘာင္ထဲမွေန၍ သမတမွအတည္ျပဳျပဌာန္းေပးေနသည့္ ဥပေဒမ်ားသည္ အနာႀကီးေရာဂါစြဲကပ္ေနသည့္ ကုတၳႏူနာသည္ကို အယားေျပ ေပြးေဆးလိမ္းေပးသကဲ့သို႔သာ ျဖစ္ေနပါသည္၊ ေရာဂါအရင္းအျမစ္ကို ေရွာင္လြဲၿပီး တစ္ပြဲထိုးသက္သာေစရန္ေလာက္သာ ျဖစ္ေနပါသည္၊
ရခိုင္ျပည္နယ္မွ လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ဦး တင္သြင္းသည့္ အဆိုေႀကာင့္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းဥပေဒကို ျပဳျပင္ထုတ္ျပန္ေပးခဲ့ပါသည္၊
ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း လယ္ယာေျမမ်ားကို စစ္တပ္ႏွင့္ ကုမၼဏီတို႔က သိမ္းယူမႈ႔မ်ားအျပင္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းမ်ားကိုလည္း သိမ္းယူမႈမ်ားရွိခဲ့သျဖင့္ သမတမွ ဥပေဒတရပ္ ျပဌာန္းေပးေသာ္လည္း ယခင္ကိုလိုနီ ေခတ္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းဥပေဒ၊ ဖ.ဆ.ပ.လေခတ္က ဥပေဒႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္မွာတည္ရွိခဲ့သည့္ ေျမလြတ္ ေျမရိုင္းဥပေဒတို႔က တိက်စြာပယ္ဖ်က္ျခင္း၊ ျပန္လည္ေရးဆြဲ အတည္ျပဳျခင္း စသည္တို႔ကိုလည္း ပြင့္လင္းျမင္သာေအာင္ ထုတ္ျပန္ရန္ လိုအပ္ပါသည္၊
ထိုနည္းတူ မႀကာခင္က လယ္ယာေျမေရာင္းခ် ေပါင္းႏွံလႊဲေျပာင္းခြင့္ရွိသည့္ ဥပေဒတစ္ခုကို သမတမွ အတည္ျပဳေပးခဲ့ျပန္ပါသည္၊
သို႔ေသာ္ လည္းေကာင္း ဥပေဒေႀကာင့္ ေျမရွင္ႀကီးစနစ္မ်ဳိး ျပန္လည္ မေပၚေပါက္ေစရန္ တားျမစ္ကာကြယ္သည့္ နည္းဥပေဒမ်ား ျပည့္စံုစြာ ျပဌာန္းေပးရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္၊ သို႔မဟုတ္ပါက ကိုလိုနီေခတ္ကလို ခ်စ္တီးတစ္ဦးက လယ္ေျမဧကေပါင္း ေသာင္းေက်ာ္ပိုင္သြားၿပီး ေျမရွင္ႀကီးစနစ္ျဖင့္ လယ္သမားမ်ား လယ္ယာေျမမ်ားစြာ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးခဲ့ရဘူးသည္ကို သတိျပဳရပါမည္၊
ယခုလည္း စစ္အာဏာရွင္ ေဟာင္းႏွင့္အသစ္မ်ားအျပင္ ခရိုနီမ်ား၊ ကုမၼဏီမ်ားက လယ္ယာေျမဧက ေသာင္းေက်ာ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရရွိသြားၿပီး ေျမရွင္စနစ္ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာမည္ကို လြန္စြာစိုးရိမ္စရာျဖစ္ပါေတာ့သည္၊ ဒါေႀကာင့္ ယခင္ဥပေဒေဟာင္း မ်ားႏွင့္ ယခုလက္ပူတိုက္ ထုတ္ျပန္ေနသည့္ ေျမယာဥပေဒမ်ားသည္ မည္သို႔ကြာျခားၿပီး မည္သူ႔ကိုအက်ဳိးျဖစ္ေစ မည္ဆိုတာကို ပြင့္လင္းစြာ လူထုကိုခ်ၿပရပါမည္၊
ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ေတာင္သူလယ္သမားနိုင္ငံျဖစ္သည့္အတြက္ လယ္ယာေျမဥပေဒသည္ တရားမွ်တၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၏ အက်ဳိးကို ေရွးရႈေရးဆြဲျပဌာန္းနိုင္ပါမွ သန္႔ရွင္းေကာင္းမြန္ၿပီး ဒီမိုကေရစီရွိေသာ အစိုးရတရပ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ လယ္ယာေျမဥပေဒကိုေရးဆြဲရာတြင္လည္း ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ နိုင္ငံတကာေျမယာဥပေဒသ မ်ားကို ေလ့လာဆည္းပူးႀကရန္လိုအပ္ပါသည္၊ သို႔ေသာ္ မျပည့္စံုနိုင္ပါ၊ အျခားနိုင္ငံမ်ားႏွင့္အေျခခံအခ်က္မ်ား တူညီမည္ မဟုတ္ပါ၊ ထုိ႔ေႀကာင့္ ျမန္မာ့လယ္ယာေျမဥပေဒကို ေရးဆြဲလွ်င္ အဓိကအေျခခံရမည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လယ္သမားမ်ား၏ စား၀တ္ေနေရးဖူလံုရံုသာမကဘဲ တိုးတက္မႈ႔ရွိေနရမည္ဆိုသည္ကို အဓိကထားသည့္ ရႈ႔ေဒါင့္မွ ေရးဆြဲရပါလိမ့္မည္၊ သို႔အတြက္ေႀကာင့္ အမွန္တကယ္ လယ္ယာလုပ္ကိုင္စားေသာက္သည့္ လယ္သမားမ်ား အတြက္ ၿမိဳ႔နယ္အလုိက္၊ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းမ်ားအလိုက္ အဆင့္ဆင့္ေသာ လယ္သမားသမဂၢအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို မွန္ကန္စြာ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ၿပီး ထို သမဂၢကိုယ္စားလွယ္မ်ားကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ေရးဆြဲေသာ လယ္ယာေျမဥပေဒျဖစ္ရန္ လြန္စြာ အေရးႀကီးလွပါသည္၊ ပါတီေကာင္စီေခတ္ လယ္သမားအစည္းအရံုးဆိုတာမ်ဳိးလည္း လံုး၀မျဖစ္ေစရပါ၊
ယေန႔ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေသာေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို အာမခံနိုင္သည့္ အရင္းရွင္လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသို႔ ဦးတည္ေနပါသည္၊ သို႔ေသာ္ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ခရိုနီႀကီးတို႔က လယ္ယာေျမမ်ား၊ ေရနက္ကြင္းမ်ား၊ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းမ်ားအျပင္ ဥယာဥ္ျခံေျမလုပ္ကိုင္နိုင္သည့္ ေျမမ်ားကို အလြန္အကၽြံသိမ္းပိုက္၀ါးမ်ဳိး ထားႀကၿပီးျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ လယ္သမားပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိသည့္ ေျမမ်ားႏွင့္နိုင္ငံေတာ္ပိုင္ေျမျဖစ္ရမည့္ ့ေျမမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ဥပေဒမ်ားကို အမွန္အကန္ျဖစ္ေစရန္အတြက္ လိုလားႀကမည္ေတာ့မဟုတ္ႀကပါ၊ ထို႔အတြက္ေႀကာင့္ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေႏွာက္ယွက္ဟန္႔တားေနမည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္၊ ၂၀၀၈ ဥပေဒအထက္တြင္ လြတ္ေတာ္ရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ လူထုအတြက္ အားရစရာမရွိေသးပါ၊ အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ မစၥတာကင္္တားနားက မႀကာခင္က ေျပာသလို ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုသည္ လူ႔အခြင့္အေရးကို အာမမခံနိုင္ေသး ေသာေႀကာင့္ျဖစ္ပါသည္၊ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအားလံုးလိုလိုကို စနစ္တက်ျဖင့္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ရန္ ႀကိဳတင္ၿပီး သားစဥ္ေျမးဆက္ ထာ၀ရခ်မ္းသာေရးအတြက္ စီမံခ်က္မ်ားခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ စစ္အာဏာရွင္ အေဟာင္းႏွင့္ အသစ္မ်ားအျပင္ ခရိုနီမ်ားသည္ တိုင္းသူျပည္သားအမ်ားစုျဖစ္ေသာ လယ္သမားမ်ား၏ အက်ဳိးကို ေရွး႐ႈေရးဆြဲမည့္ ေျမယာဥပေဒေပၚေပါက္လာလွ်င္ လက္ရွိ အဓမၼသိမ္းယူထားသည့္ ေျမယာမ်ားကို ျပန္လည္ေပးႀကရမည့္အျပင္ လယ္သမားမ်ား၏ နစ္နာမႈ႔မ်ားအတြက္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ေျဖရွင္းရန္လည္း ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္၊
ဒါေႀကာင့္ စစ္တစ္ပိုင္းအစိုးရသည္ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုကို အလြယ္တကူျပဳျပင္လို႔မရေအာင္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္အခ်ိန္ ယူေရးဆြဲဲၿပီး အဓမၼျပဌာန္းအတည္ျပဳထားပါသည္၊ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏တာ၀န္သည္ လူထုႏွင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုတာထက္ လူတစ္စုႏွင့္ သူတို႔၏အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ကာကြယ္ရန္သာ ျဖစ္ေနသည့္ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုဆိုတာ လူတိုင္းသိေနၿပီးသားျဖစ္ပါသည္၊
သို႔ေသာ္ အာဏာရွင္တစ္စု၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ေရးအတြက္ လက္ရွိအစိုးရ၏ က်ဳိးပမ္းမည့္အခ်က္ မ်ားကိုလည္း လူထုက ႀကိဳတင္သိရွိၿပီးသား ျဖစ္ေနပါသည္၊ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးေတာ္ပံုေႀကာင့္ ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ေစာေမာင္၊သန္းေရႊ အစိုးရတို႔သည္ သူတို႔ ေပါက္ေဖၚတရုပ္ကို မ်ားစြာေသာ စီးပြားေရးလုပ္ကြက္မ်ားအျပင္ စစ္ေရးအရပါ ဗ်ဴဟာေျမာက္လုပ္ငန္းမ်ားေပးၿပီး လာဘ္ထိုးကာ သက္ဆိုးရွည္ခဲ့ေသာ္လည္း အေမရိကန္၏ အေရွ႔ေတာင္အာရွႏွင့္ အာစီယံနိုင္ငံမ်ားအေပၚထားရွိသည့္ မဟာဗ်ဴဟာေျပာင္းလဲလာမႈ႔ေႀကာင့္ တရုပ္သစ္ကိုင္းမွ အေမရိကန္ သစ္ကိုင္းသို႔ ခုန္ကူးေျပာင္းလဲလိုက္ရပါသည္၊
ထို႔ေႀကာင့္ စစ္တစ္ပိုင္းအစိုးရအဖို႔ သူတို႔လူတစ္စု၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ေရးအတြက္ စစ္အာဏာရွင္ တို႔၏ ထံုးစံအတိုင္း လာဘ္ထိုးၿပီး သက္ဆိုးရွည္ရန္ က်ဳိးပမ္းေနႀကရၿပန္ပါၿပီ၊ အေမရိကန္ႏွင့္အေနာက္ အုပ္စုကို မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ စစ္ေရးႏွင့္စီးပြားေရးကြက္မ်ားကို လိုက္ေလွ်ာရသည့္အျပင္ ကာယကံရွင္မ်ားသာသိနိုင္သည့္ လာဘတ္ထိုးမႈ႔မ်ားမွာ နည္းမည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ၊ ၂၀၀၈ မတရားဖြဲ႔စည္းပံုေအာက္တြင္ လွိမ့္ပိန္႔၀င္လာေနေသာ နိုင္ငံတကာက ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈ႔လုပ္ငန္းမ်ားကို ႀကည့္လွ်င္သိနိုင္ပါသည္၊
နိုင္ငံတကာက ရင္းႏွီႃမႈတ္ႏွံသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေပါင္းစံုႏွင့္အတူ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္အမည္ခံ စစ္အာဏာရွင္ႏွင့္ခရိုနီမ်ားက သူတို႔ခိုးရာပါအရင္းအႏွီးမ်ားႏွင့္ ေရာသမေမႊၿပီး နိုင္ငံတကာကအားေပးက်ားကန္မႈ႔ကို အရယူရန္ ႀကိဳးပမ္းဆဲကာလလည္း္ျဖစ္ေနပါသည္၊ ျမန္မာလူထုသည္ နိုင္ငံတကာရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈ႔ဆိုတာကို ႀကိဳဆိုပါသည္ လိုလားပါသည္၊ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံမ်ားက ျမန္မာျပည္တြင္းကို မ်ားမ်ား၀င္လာေလေလ ႀကိဳက္ေလ ေလပင္ျဖစ္ပါသည္၊ သို႔ေသာ္ ျပည္တြင္းက ခိုးရာပါတိုက္ရာပါ ဥစၥာဓနတို႔ျဖင့္ ႀကြယ္၀သူမ်ား တစ္တိုင္းတစ္ျပည္လံုးကို ဆင္းရဲမြဲျပာက်ေအာင္လုပ္ခဲ့ႀကသူ စစ္အာဏာရွင္ႏွင့္ ခရိုနီတစ္စုကို ဆက္လက္ၿပီးပူးေပါင္းေႃမွာက္ပင့္ကာ အက်ဳိးတူစီး ပြားရွာႀကမည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ျမန္မာလူထုက လက္ခံနိုင္မည္မဟုတ္ပါ၊ ဟိုတံုးက ဘိန္းဘုရင္သည္္ ယခု ဘုရားဒကာ ျဖစ္ရမည္ ဆိုသည့္ အယူအဆကို္ ျမန္မာမ်ားမႀကိဳက္ႀကပါ၊
ျမန္မာတို႔သည္ အယူအဆအေတြးအေခၚအားျဖင့္ မနိမ့္ေသာလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ႀကပါသည္၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ထိုင္း၊ စကၤာပူတို႔ႏွင့္မတူပါ၊ ရုပ္၀တၳဳခ်မ္းသာျခင္းထက္ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းကို ႏွစ္သက္ၿပီး အမွန္တရားကို ျမတ္နိုးသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္၊ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္လြယ္ေသာ လူမ်ဳိးလည္းျဖစ္သည္၊ ဒါကို နိုင္ငံျခားသားမ်ား သေဘာေပါက္ၿပီး ျမန္မာလူထုႀကီး အက်ဳိးကိုေရွးရႈ႔ၿပီး ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံရန္သာ ျဖစ္ပါသည္၊ လူထုအက်ဳိးက တစ္ပဲသား ခရိုနီအက်ဳိးက တစ္ခြဲသားဆိုတာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ သတိခ်ပ္ရပါမည္၊
၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္အစိုးရသစ္၏ေအာက္တြင္ ယေန႔ျမန္မာ့ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ ေႀကြးတင္က်ြန္ျဖစ္ မခံနိုင္ပါ၊ ေႀကြးတင္ရျခင္းမွာလည္း အစိုးရလုပ္စားသူမ်ား၏ အဆိုးရြားဆံုး စီမံေဆာင္ရြက္မႈ႔မ်ားေႀကာင့္သာျဖစ္ပါသည္၊ ထို႔ေႀကာင့္ အဓိကတရားခံမွာ အစိုးရပင္ျဖစ္ေနပါသည္၊ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ မည္သို႔ေသာအစိုးရမ်ဳိးပင္ တက္ေရာက္ အုပ္ခ်ဳပ္သည္ျဖစ္ပါေစ လူမ်ားစုျဖစ္ေသာ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအတြက္ စား၀တ္ေနေရးျပည့္၀ေခ်ာင္လည္ၿပီး ဘ၀လံုျခံဳမႈ႔အျပည့္ရွိရန္ ေဆာင္ရြက္နိုင္မည့္ အစိုးရမ်ဳိးကိုသာ လက္ခံႀကပါလိမ့္မည္၊ သို႔မဟုတ္ပါက ေခတ္သစ္ ေတာင္သူလယ္သမားအေရးေတာ္ပံု္ႀကီး ေပၚေပါက္လာပါလိမ့္မည္၊
ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားရန္မလိုပါ၊ လိုအပ္ေနသည္မွာ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုကိုဖ်က္သိမ္း ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္ကို လူထုဆႏၵႏွင့္အညီ ေရးဆြဲႀကရပါမည္၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၏ အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေစမည့္ ေျမယာဥပေဒသမ်ားကို လယ္သမားအမ်ားစု၏ ဆႏၵႏွင့္အညီ ေရးဆြဲျပဌာန္းေပးရပါမည္၊ အာဏာရွင္ႏွင့္ ခရိုနီမ်ား၏ ကုမၼဏီအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔က သူတို႔သေဘာႏွင့္သူတို႔ ဥပေဒမ်ားအတိုင္း သိမ္းပိုက္ထားသည့္ ေျမယာ ဥယဥ္ၿခံေျမ၊ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းႏွင့္ ေတာေတာင္ ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္မွန္သမွ်ကို ျပန္လည္ၿပီး လက္လႊတ္ေပး ႀကရမည္ျဖစ္သည္၊
အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ တိုင္းဖ်က္ျပည္ဖ်က္ ေလာဘေဇာတတ္ေနသည့္လူတစ္စု၏ မ်က္ႏွာကို ႀကည့္မေနသင့္ေတာ့ ဘဲ လူထုႀကီးတစ္ရပ္လံုး၏ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ဘ၀ဆိုးႀကီးကို ကယ္တင္ႀကရန္ သမတႀကီး၊ကာလံုမွအစ စစ္ဘက္နယ္ဘက္မွ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူထုအေပၚေစတနာထားသူမ်ားအားလံုးသည္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ျဖင့္ လူထုဘက္မွရပ္တည္ႀက ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံုအသစ္ႏွင့္အတူ ျပည္သူ႔အစိုးရတရပ္ေပၚေပါက္ေရးကို က်ဳိးပမ္းႀကရန္သာျဖစ္ပါေႀကာင္း။ ။
ဦးဖိုးသာေအာင္
ဟစ္တိုင္
0 comments:
Post a Comment